صدایت می کنم

در انتظار خیس نیایش ، لحظه هایی از جنس پرستش

با تو سخن می گویم !

گاه با زبان

 گاه با اشک

چقدر زیباست لحظه های ناب دل دل کردنم

با تو

می دانم در خلوت سکوتمان ،

سکوتی که برایت پر است از فریاد ناگفته های من

تنها من هستم و تنها تو . . .

چقدر خوب است که حرفهای دلم را فقط تو میدانی

تویی که چون من تنهایی یا شاید نه

من چون تو تنهایم

برای همین است که باورم داری

چند ساعتی قبل از اینکه برایت بنویسم

باریدم و دعا کردم 

من منتظر می مانم

عاشقم کن ............

نوشته شده در سه شنبه 90/2/20ساعت 9:20 عصر توسط یاس آبی| نظرات ( ) |