کلبه تنهایی
پروردگار من ! گرفتار بیماری ام که همواره از مسیر هدایت فراری ام به تو پناه می برم از دشمنی با نشانه های رستگاری ام ، می خواهم در صراط مستقیم خودت نگاه داری ام ! ای پروردگار حی و قیوم ! دلم را غبار غفلت پوشانده و آفت فراموشی در همه وجودم ریشه دوانده است . به تو پناه می برم از خواب غفلتم همواره به بیداری بده عادتم !... ای << ملک الحق المبین >>! در دو راهی حق و باطل ، همواره حق را وانهادم و به گرداب باطل در افتادم . به تو پناه می برم از این که میان حق و باطل ، باطل را برگزینم . یاری ام کن تا جز حق نبینم ! خدای من ! مرکب نفسم را همواره به مقصد گناه راندم و از کاروان استغفار جا ماندم . به تو پناه می برم از این همه اصرار بر گناهم ، یاری ام کن از گناهانم بکاهم ! خدایا! نه تنها عنان خود را به دست نفس سرکش و نافرمانم سپردم ، که همواره نافرمانی هایم را کوچک شمردم . به تو پناه می برم از خرد شمردن نا فرمانی ام . عادتم بده به پشیمانی ام تا از این تاریکی برهانی ام !
