کلبه تنهایی
وقتی سخت سرگرم کارو زندگی شده ایم به طوری که حتی با صدای باران آرام نمی شویم در روزهای سرد پاییز شعله ای آشنا تمام وجودت را گرم می کند و تو آرام که نمی گیری هیچ آتش هم می گیری منتظر بیا به آن مرد بیابان گرد به هاشمی بگوییم ما تنهایش نمی گذاریم این را چشمهای خیس و دل نگرانمان می گویند آری کم کم پیراهن سیاهت را بیرون بیاور انتظار مهدی امتداد عاشورای حسین است ( رسیدی از راه که میزنه قلبم ، محرم ارباب منتظرت بودم شکر خدا آقا محرم و دیدم ، لباس مشکی مو دوباره پوشیدم الهی آقا محرم امسال برات بمیرم من تو روضه ی گودال ) حسین آرام جانم ، حسین روح و روانم به التهاب چشم هایمان نگاه نکن امروز سطر به سطر دعا به یاد تو بودیم چه عرفاتی شده بودیم فردا هم عید سر سپردگیست که نفس خویش را هر لحظه رنگ جمرات کنیم تا اسماعیل درونمان تازه شود چقدر خوش میگذرد از همین حالا خصلت هایی که دل چرکینمان میکند به پروپای ما نپیچد سراسیمه تر از همیشه مشتاق آمدنت هستیم
